Achtergrond
Aanpak huiselijk geweld Niemand kan het alleen
Bij huiselijk geweld moeten professionals zicht verwerven op wat zich achter de voordeur afspeelt. Dat betekent: praten met alle gezinsleden, relevante feiten in kaart brengen en samen met andere professionals een volledig beeld van het geweld en de onderliggende patronen krijgen. Kijk naar de veiligheid van het gezin als geheel én naar de individuele veiligheid van iedereen afzonderlijk, zegt Nelleke Westerveld.
Seksueel misbruik Herstel is mogelijk
Seksueel misbruik is, vooral wanneer het in families plaatsvindt, een onderwerp dat veel hulpverleners liever vermijden. Maar juist het bespreekbaar maken is essentieel om signalen te herkennen. Als hulpverlener kun je kinderen met psycho-educatie leren wat normaal is. je kunt slachtoffers helpen in te zien dat nieuwe verbindingen aangaan kan helpen bij hun hun herstel.
Jeugdbescherming Meer tijd voor gezinnen
Om de jeugdbescherming te verbeteren, experimenteren organisaties in proeftuinen met een andere manier van samenwerken met gezinnen. Dat lijkt veelbelovend: gezinsleden voelen zich gehoord en professionals zijn beter in staat om zorg op maat te bieden, omdat ze meer tijd hebben om met gezinnen te praten.
Psychische geweld Maak het onzichtbare zichtbaar
Nadat het lange tijd achter de schermen verborgen bleef, wordt de politieke en maatschappelijke urgentie om de soms onzichtbare terreur door psychisch geweld aan de kaak te stellen eindelijk gevoeld. Hulpverleners hebben meer kennis nodig van het onderliggende geweldspatroon en de schadelijke gevolgen ervan, aldus Sietske Dijkstra.
De zinvragen achter hulpvragen
Zingevingsvragen komen niet structureel aan bod in het contact tussen cliënten en sociaal werkers. Ten onrechte, want er is aan beide kanten wel degelijk behoefte aan. Ghislaine Mulder & Marjoleine Vosselman zetten uiteen hoe de kaartenset ‘Blik op ZIN' sociaal werkers kan helpen bij gesprekken over zingeving.
Sociaal (jongeren)werkers en sociale media ‘Onlife’ present zijn
Sociaal werkers die hun vak verstaan zijn zoveel mogelijk toegankelijk en present. Maar de online dimensie in het leven van hedendaagse burgers is omnipresent: die is overal. Wat betekent dit voor de positie van de sociaal (jongeren)werker? En hoe verandert dit onze kijk op preventie, ontwikkeling en vorming?
Tien jaar decentralisaties ‘Het ging te veel over mensen helpen’
Tien jaar geleden werden de Wmo, de Jeugdwet en de Participatiewet overgeheveld naar de gemeenten. Het was ‘de grootste verbouwing van de verzorgingsstaat ooit'. Houriya Harrane, Sjef van der Klein en Jenny Zwijnenburg kijken terug. Ze zijn kritisch, maar zien ook dat het sociaal werk veel meer op de kaart gezet is. ‘Bij ons ging het roer om toen een meneer die wilde klaverjassen, maanden op de wachtlijst stond.'
Wat vinden studenten van dak- en thuisloze mensen?
In het kader van universele principes als ‘sociale rechtvaardigheid' en ‘respect voor diversiteit' moeten sociaal werkers een positieve houding innemen tegenover de groepen waar zij zich voor inzetten. Hanneke van Lieshout en Nard Brulot onderzochten de invloed van een straatroute op de attitudes van studenten jegens mensen die dak- en thuisloos zijn.
Casuïstiek en privacy
Reflecteren op casuïstiek is belangrijk voor de beroepsvorming. In hoeverre is het een schending van de privacy om een op feiten gebaseerde casus te presenteren in de besloten setting van een training of in een meer openbare setting, zoals een webinar? Over die vraag gaat deze tuchtzaak.
Sociale rechtvaardigheid en eco-sociaal werk
In september 2024 vond in Rotterdam de Vlaams-Nederlands Conferentie Sociaal Werk plaats. Onderzoekers van Nederlandse hogescholen en Vlaamse universiteiten gaven presentaties over ‘rechtvaardigheid' in hun werk. Marja Jager-Vreugdenhil zag dat er opvallend veel aandacht was voor eco-sociaal werk.
