Casuïstiek
Meewerken aan onderzoek. ‘Telkens weer de vraag of we een blik kinderen willen opentrekken’
'Sinds anderhalf jaar werk ik voor Stichting Dock als sociaal makelaar jeugd in Utrecht. Wekelijks organiseer ik een open activiteit in een nieuwe wijk, waar de voorzieningen voor kinderen verder ontbreken. Bij gebrek aan een eigen ruimte zitten we tijdelijk in een school. Van daaruit probeer ik de sociale cohesie in de wijk op gang te brengen. Ik heb een Kinderraad opgezet en onderhoud contacten met alle scholen in de wijk.
‘Hoe gaan we om met de steeds hogere eisen van gemeenten?’
'Als landelijk beleidsmedewerker bij VluchtelingenWerk Nederland lobby ik voor een goede integratie van vluchtelingen: huisvesting statushouders, inburgering en maatschappelijke begeleiding. Sinds de nieuwe inburgeringswet is de uitvoering hiervan bij gemeenten komen te liggen. Dat brengt met zich mee dat zij soms hogere eisen gaan stellen aan het werk dat wij als maatschappelijke organisaties leveren.
‘Hij zegt nu steeds dat ik incompetent ben’
Sinds enkele maanden werk ik als maatschappelijk werker in de ambulante ggz. In mijn taken als behandelaar ben ik een verlengstuk van de psychiater die als regiebehandelaar de eindverantwoordelijke is. Ik ben hierbij degene die het behandelplan opstelt en uitvoert, de psychiater geeft waar nodig feedback en past aan en stuurt bij als iets niet naar wens verloopt. Niet lang geleden is een collega per direct vertrokken wegens een conflict met de psychiater en wegens gebrek aan mankracht is vrijwel haar hele caseload op mijn schouders terechtgekomen.
‘Hij verviel meteen weer in zijn oude gedrag’. Mismatch mantelzorgers en wijkteam
'Ik werk in de ggz en heb twee kinderen uit een eerdere relatie, mijn partner heeft één zoon, Abel. In de loop van zijn puberteit werd duidelijk dat hij ADD heeft, dyspraxie en vermoedelijk een vorm van autisme. Van een diagnose op dat gebied is het nooit gekomen, omdat Abel het op een bepaald moment beu was etiketten te krijgen opgeplakt. Maar het was voor ons zonneklaar dat hij extra ondersteuning nodig had om tot een volwassen en autonoom mens uit te groeien'.
‘Door aanhoudende strijd komen oplossingen niet van de grond’
'Als IAG-gezinsbehandelaar werk ik, op basis van vrijwilligheid, in een gezin dat bestaat uit moeder, stiefvader en een veertienjarige zoon. Vader heeft zijn eigen gezin en met zijn nieuwe partner heeft hij meerdere kinderen. Het contact tussen zoon en vader is recent opgestart. Na jaren van afwezigheid van vader zijn er op initiatief van beide ouders weer omgangsafspraken gemaakt. Vader heeft geen gezag, dit heeft de rechtbank hem een aantal jaren geleden afgenomen. De reden daarvoor was, in het kort, dat vader heel wisselende betrokkenheid had bij zijn zoon en dit een grote weerslag op de jongen had.
Privacy borgen in samenwerkingsverbanden
'Ik was welzijnswerker in een buurthuis in Zuid-Holland en net een maand in dienst. Ik mocht namens mijn organisatie aanschuiven bij een casuïstiek overleg over jeugd met wijknetwerkpartners. Aan tafel zaten maatschappelijk werkers vanuit het wijkteam, een CJG-medewerker en een aantal schoolmaatschappelijk werkers. "Zo houden we de lijntjes kort," had mijn manager gezegd. "Het is goed om te weten wie er allemaal actief zijn in de wijk. Ook fijn om kennis uit te wisselen en onze diensten kenbaar te maken." Ik vond het best, maar stiekem ook een beetje spannend.
‘Respecteer ik de grens die mijn cliënt stelt?’
Mevrouw M. heeft zich bij het maatschappelijk werk gemeld omdat zij weg wil bij haar partner. Ze is begin dertig en al bijna haar hele volwassen leven heeft zij een relatie met meneer, ze wonen samen. Mevrouw heeft enige tijd geleden aan meneer kenbaar gemaakt de relatie te willen beëindigen, waarop meneer heeft aangegeven daar niets van te willen weten, hij wil de relatie voortzetten.
Cliënten die buiten werktijd een beroep op je doen
'Ik werk sinds zes jaar als ambulant hulpverlener vanuit de WMO voor een gemeente in het midden van Nederland. Sinds twee jaar doe ik dat als zzp-er. De vraag waarover ik graag eens collega's zou horen, kwam bij mij op naar aanleiding van de volgende casus.
Streng en zakelijk zijn óf werken aan de relatie?
'Ik werk als ouder-kindadviseur bij een wijkteam in Osdorp, een wijk in Amsterdam. Omdat de wachtlijsten bij Jeugdbescherming erg lang zijn, startten wij enige geleden met 'intensieve vrijwillige hulpverlening'. We zien cliënten binnen die pilot minstens één keer in de week en soms vaker, al naar gelang de problematiek. Maatwerk dus, waarbij een achterliggend doel is om een ondertoezichtstelling (OTS) te voorkomen.
‘Ik vertel ouders dat hun kind van paardrijles af moet’
'Ik werk sinds 2012 in de schuldhulpverlening. Ik ben een tijdje teamcoördinator geweest, maar sinds februari zit ik weer in de uitvoering. Gemiddeld heb ik zo'n dertig tot vijftig cliënten in portefeuille: mensen met achterstanden in het betalen van vaste lasten, mensen bij wie het water dreigt te worden afgesloten of bij wie beslag gelegd is op de bankrekening, gezinnen die dreigen uit hun huis gezet te worden. Het zijn niet alleen mensen die toch al kwetsbaar waren die in de armoede raken; ook een succesvolle ondernemer met een riant salaris kan door een samenloop van omstandigheden bij de schuldhulpverlening terechtkomen.
