‘Er was laatst iemand in mijn wijk – ik werk in de omgeving Beuningen – die graag een moestuin wilde beginnen,’ vertelt Elly Hagen. ‘Ik heb toen gekeken waar we een stuk  rond konden krijgen. Die vond ik, samen met wat vrijwilligers met groene vingers, en nu is dat echt een bloeiende plek waar veel mensen samenkomen. Hebben ze groentes over, zoals wortels, dan brengen ze die naar de voedselbank. De buurt leeft echt op van zo’n initiatief.’ Of neem die keer dat een Syrische man graag Nederlandse mensen wilde  leren kennen. ‘Met hem en mijn collega heb ik toen een buurtfeest georganiseerd,’ gaat Hagen verder. ‘Nu kent hij meer buurtgenoten en als er iets is, kan hij bij hen aankloppen. Er zijn kortere lijntjes. Ook is er bij mij een wat eenzamere buurman in beeld gekomen, misschien kan ik later bij hem langsgaan. Daar is zo’n initiatief ook fijn voor; het geeft mij letterlijk meer inkijk in de wijk.’

Hulp nabij

Volgens Judith de Ruyter, die werkzaam is in Velsen, is het belangrijk dat buurtgenoten elkaar kennen. ‘Het zorgt voor meer begrip onderling en als er iets aan de hand is, is hulp dichterbij.’ Volgens haar draait het niet om de acties zelf – zoals zo’n buurtfeest of moestuin – maar om het effect ervan. ‘Het gaat erom wat er op de lange termijn verandert, bijvoorbeeld dat een buurman later sneller bij zijn buurtgenoten zal aankloppen voor hulp. Maar het draait ook om de kleine dingen die je voor een wijk kan betekenen.’ Het belang van die marginale dingen is meer in beeld gekomen door de training community building ‘Werken in de buurt’, die zowel De Ruyter als Hagen hebben gevolgd. De Ruyter: ‘We moesten een logboek bijhouden met wat we allemaal in de wijk doen. Ik kwam vlak voor mijn dienst een vrouw
met een rollator tegen, die er wat moe uitzag. Ik vroeg aan haar hoe het ging. Zij vertelde vervolgens dat ze erg ziek was geweest en daardoor wat traag liep, maar wel heel trots op zichzelf was, want ze kon toch haar rondje weer lopen. “Wat goed van u!,” zei ik toen. Nou, zoiets schrijf ik op in het logboek. Het lijkt misschien iets onbeduidends,
maar voor die mevrouw was het van betekenis. Zij was zichtbaar blij met het gesprekje. Dat wilde ik mijn collega’s tonen. Ook dat is community building.’

Creativiteit

‘Voor de training had ik niet in de gaten hoeveel creativiteit en talent er in Beuningen zit,’ zegt Hagen. ‘Door meer de wijken in te gaan, kunnen we die potentie beter vinden en benutten en wordt onze inloop-soos waarschijnlijk ook beter bezocht.’ De taken in haar team zijn herverdeeld en de uren voor wijkbezoeken zijn nu niet meer versnipperd over alle medewerkers, maar vallen onder maar twee mensen. ‘Daar ben ik er een van, samen met een collega, die er net als ik van houdt om contact met bewoners te maken. We gaan niet meer de wijk in om dingen naar de mensen te brengen, maar juist om te kijken wat we kunnen halen. Wat hebben zij van ons nodig, in plaats van te bedenken wat wij hen kunnen bieden.’

Hele team

De Ruyter merkt dat ze door de training sterker in haar schoenen staat. ‘Onlangs heb ik met een collega een presentatie over onze nieuwe werkwijze gegeven aan het bestuur. Ik kon toen tegenover hen beter onderbouwen waarom ons werk in de wijk zo belangrijk is.’ Hagen kan dat beamen. Zij is zelfs zo enthousiast over de scholing, dat nu de rest van het team ‘m volgt. Haar leidinggevende Eufride Klein-Rouweler (56) hoopt daarmee de huidige focus van het gehele team te veranderen. ‘De aandacht zit nog te veel op de inloop. Het team moet meer de wijk in, meer gaan signaleren en samenwerken. Ik hoop dat dat verandert door de scholing, want daardoor krijg je volgens mij beter zicht op wat er speelt onder inwoners. Daarnaast is het ook goed voor de teambuilding. Ik merk dat er in het team veel gretigheid is om te leren.

Verbeteringen

Ondanks dat een groot deel van het team de training dus nog volgt, merkt Hagen dat het al beter lukt om iedereen uit haar wijk beter in beeld te krijgen. ‘We ontmoeten mensen bij de voordeur, wachten niet meer af. Dat heb ik echt geleerd tijdens de opleiding. Zo zijn we met bolderkarren vol spullen rondgegaan en hebben bij mensen aangeklopt. Kijken wat ze uit de kar zouden pakken. Eén vrouw koos een acrylverf-set uit mijn kar, zij bleek heel creatief te zijn. Nou, dan ga ik meteen nadenken wat we daarmee zouden kunnen doen.’ Bij De Ruyter wordt er binnen het team nu meer wijkgericht gekeken in plaats van steeds in te springen op individuele hulpvragen. ‘Daar stoeien we nog wel mee, hoor,’ geeft ze toe. ‘Maar het belang van ons werk is hiermee wel weer benadrukt.’

De training Communitybuilding ‘Werken in de buurt’ wordt door de BPSW school gegeven. Meer weten over deze training?
Ga naar: www.bpsw.nl/ bpsw-school/agenda/